...สู้เพื่อแม่...
คำว่า "แม่" ในพจนานุกรมนั้น มีความหมายว่า น.หญิงที่ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูลูก แต่ในความมายของฉันมีมากกว่านั้นคือ เป็นผู้ให้กำเหนิด เป็นหญิงสาวที่ให้น้ำนมเราดื่ม เป็นคนที่คอยเลี้ยงดูเราตั้งแต่เกิดมาจนเติบใหญ่ คอยเอาใจใส่เราเสมอ ดูแลเราเป็นอย่างดีมากตลอด
แม่นัั้นคือผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยจะทอดทิ้งเราไปไหนไม่ว่าเราจะเป็นอะไร ทำตัวยังไงดื้อกับแม่มากแค่ไหน เพราะที่เขาไม่ทอดทิ้งเราไปไหนนั้นก็เพราะว่ายังไงแม่ก็ยังรักเราเสมอมิอาจจะทอดทิ้งเราได้เลยเพราะในสายตาของแม่เขามองว่าเรายังเด็กอยู่เสมอไปไม่ว่าเราจะโตสักเพียงใครสายตาของแม่นั้นสำหรับเขาแล้วเราก็ยังคิดว่าเรานั้นยังคงเป็นเด็กๆอยุู่ แต่บางที่เข้าอาจจะไม่ได้อยู่กับเราตอลดเวลาก็จริงแต่แม่นั้นก็คงคิดถึงเราอยู่ในใจเสมอไม่เคยที่จะไม่เคยคิดถึงลูกตัวเองเลยย เหมือนกับตอนนี้ตัวชั้นก็พึ่งเข้าใจว่าความรักของแม่ที่มีให้กับฉันนั้นมีค่ามาเท่าไหร่ ตัวฉันดื้อกับแม่มาโดยตลอดแม่ก็คอยพูอยู่ทุกๆวันเลยยว่าอยากให้ทำตัวดีมากกว่าทุกๆวันนี้แต่ตัวฉันนั้นก็พยายามที่จะทำเพื่อให้ได้ตามที่แม่อยากให้ฉันเป็นมาโดยตลอดแต่นะตอนนี้ก็ยังไม่สำเร็จสักที่ฉันทำให้แม่ผิกหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ๆละครั้งที่ฉันทำให้แม่เสียใจนั้นฉันรู้สึกผิดเป็นอย่างมากมากถึงมากที่สุดที่จะรู้สึกได้แต่ก็ไม่สามารถที่จะกล่าวออกมาให้แม่ได้รับรุ้ได้เลยย เพราะมันเป็นความรู้สึกที่ไม่อยากให้แม่รู้และไม่อยากใจแม่เสียใจอีกแต่สุดท้ายมันก็เกิดเรื่องขึ้รระหว่างฉันกับแม่จนได้เป้นเห็นการที่ตัวฉันนั้นไม่อยากให้มัรเกิดขึ้นแต่ก็สายไปเสียแล้ว เป็นการที่ทะเลาะกับแม่อย่างใหญ่มากต่างคนต่างพูดในสิ่งที่ตัวเองนั้นรู้สึกแต่ีมิอาจรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายได้ในขระที่ทะเลาะกันมาโดยตลอดแต่พอเกิดเรืิ่องขึ้นครั้งนี้ต่างคนต่างทะเลาะกันแล้ว ก็พุความในใจที่ตนมีออกมา อย่างแม่แม่บอกกับฉันว่าแม่ไม่ชอบให่ทำแบบนั้นไม่ชอบให้เองทำแบบนี้นแม่ไม่ชอบให้โกหกแม่ไม่ชอบเด็กดื้อแม่ไม่ชอบคนขี้เกียจ แม่ไม่เคยรำเอียงแม่รักเองมากว่าน้องทั้ง2คนอีก ถึงเองกับน้องจะต่างพ่อกันก็จริงแต่คนที่แม่รักมาที่สุดก็คือเองนะดรีม แม่คิดมาดดยตลอดว่าจะทำยังไงในวันที่แม่ไม่อยู่กับเองแล้วจะทำยังไงถ้าสักวันนึ่งแม่ตายแม่เองจะอยู่กับใคร เองอยู่กับพ่อคนนี้ไม่ได้หรอกเพราะเข้าคงไม่ได้รักเองเท่าที่แม่รักหรอกนะเข้าจะต้องรักลูกแท้ๆของเข้ามากว่าเองนะแล้วที่แม่พาเองไปหาหมอที่ กรุงเทพ ทุกๆครั้งที่เพราะอะไรไม่ใช่ว่าเพราะแม่รักเองหรรอหะ แต่เองดื้อกับแม่มาโดยตลาดทำในสิ่งที่แม่ไม่อยากให้เองทำแต่เองก็ทำในบางครั้งในบางเรื่องแต่เองก็ทำเองไม่เคยที่จะแคร์ความรู้สึกแม่เลยใช่ม่หะ แม่พูแบบนั้นแล้วได้แต่ร้องไห้ออกมา ในตอนนั้นทีี่แม่ได้พูดได้บนออกมาฉันก็ร้องไห้ตามสิ่งที่แม่ได้เล่าความในใจให้ฉันฟัง ตอนนั้นในใจฉันคิดในใจอย่างเดี๋ยวว่าฉันที่มันเป็นลูกที่ไม่ดีเลยเนอะทำให้แม่ทุกใจได้ขนาดนี้ แต่สิ่งที่แํนพูดกับสิ่งที่ฉันคิดไม่เหมือนกันเลยฉันกับเถียงแม่ออกไปในบางเรื่องที่แม่พู อย่างตอนที่แม่บอกว่าฉันไม่เคยแค่ความรู้สึกแม่เลยใช่ไหม ฉันเถียงแม่ว่าใครบอกแม่ว่าหนูไม่เคยแคร์ความรู้สึกของแม่ หนูอะแคร์ความรู้สึกแม่มาตลอดเลยนะแต่แม่ตางหากที่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของหนู หนูอะรนักแม่มากนะพยายามจะทำในสิ่งที่แม่อยากให้เป็นพยามทำมาโดยตลอดแต่แม่ไม่เคยสั่งเกตุเห็นในพยามยามของดรีมเลยดรีมทำไรไม่ถูกใจแม่แม่ก็บ่น แม่ก็ว่า ดรีมก็เก็บความรู้สึกเหล่านั้นมาตลอดนะ แล้วต่างคนต่างร้องไห้แล้วก็เลิกคุยเรื่องนี้กันไป ฉันกับแม่ไม่คุยกันเรยประมาน1 อาทิตย์ แล้วอีกอาทิตย์ต่อมาฉันกับแมาก็คุยกันโดยที่ฉันนั้นไปของโทดแม่ในสิ่งที่ฉันได้พูไปวันที่มีเรื่องกับแม่นั้นแม่ก็ให้อภัยฉันแล้วเรื่องเหล่านั้นก็กลายเป็นความทรงจำที่เลวร้ายไปแล้วแต่ก็ต่างคนต่างลืมเรื่องเหล่านั้นไปมีแต่ฉันที่ยังจดจำจะจำไว้ว่าจะไม่ทำอย่างนั้นอีกเลย
สุดท้ายนี้ฉันอยากจะบอกให้แม่รู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยทำให้แมาผิดหวังนั้นเคยทำให้แม่ร้องไห้ หนูขอฏทดนะ หนูขอสัญญาว่าหนูจะทำดีให้แม่เห็นจะทำในสิ่งที่แม่อยากให้เป็นให้ดรีมเป็นดรีมจะต้องใจเรียน เป็นเด็กดีของแม่นะ และดรีมจะเอาปริณญษมาให้แม่ดูให้ดูให้ได้ สุดท้ายของสุดท้ายนี้ ดรีมจะบอกแม่ว่า ดรีมรักแม่มากนะคะ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น